Θεατρική μεταφορά του ομώνυμου διηγήματος από το βιβλίο «Κάποτε στο Αίγιο»της Μαρίας Παναγιωτακοπούλου.
Είναι η ερωτική ιστορία μιας νέας γυναίκας, εργάτριας στις σταφιδαποθήκες το 1937, που μεγάλωσε μέσα σε αυτές και έμαθε να μετράει την ευτυχία της με τις λίτρες και τα κιβώτια σταφίδας που φόρτωναν για τα λιμάνια της Ευρώπης.
Το διήγημα παρουσιάζεται στον φυσικό του χώρο, στο σκηνικό ακριβώς που περιγράφεται στο βιβλίο. Ο χώρος της σταφιδαποθήκης γίνεται θεατρική σκηνικό όπου ξεδιπλώνεται η ζωή των εργατριών και ιδιαίτερα της Ζωής, που η μοίρα της έπαιξε τραγικό παιχνίδι.
