Η Πριμαρόλια ΑΜΚΕ, ο Δήμος Αιγιαλείας και η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Αιγιαλείας διοργανώνουν το 2ο Φεστιβάλ Πριμαρόλια “Κινητικότητες / Mobilities“, 12-30 Σεπτεμβρίου 2020, στο Αίγιο, με μια σειρά πολιτιστικών δράσεων και εκδηλώσεων και τη φιλοξενία της διεθνούς έκθεσης σύγχρονης τέχνης “Εικόνες ενός επιπλέοντος κόσμου“.
Εννέα εικαστικοί καλλιτέχνες από την Ελλάδα, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιταλία καταφθάνουν στο Αίγιο για να συνομιλήσουν με τον τόπο και να δημιουργήσουν νέα καλλιτεχνικά έργα. Αφορμή το Φεστιβάλ Πριμαρόλια, το τοπίο της περιοχής αλλά και η διαχρονική εμπορική, διατροφική, ιστορική, κοινωνική και πολιτιστική αξία της μαύρης σταφίδας.
Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου και ώρα 20.00, ανοίγοντας το φετινό πρόγραμμα εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Πριμαρόλια 2020.
Η έκθεση – σε επιμέλεια της Νάνσυ Χαριτωνίδου – αποκτά έναν τοποειδικό χαρακτήρα καθώς αναπτύσσεται μέσα σε ένα εμβληματικό διατηρητέο και αναπαλαιωμένο κτήριο, μια από τις παλιές σταφιδαποθήκες που κουβαλούν τη βιομηχανική ιστορία της πόλης αλλά και τον νεότερο πολιτισμό της. Το κτήριο ιδιοκτησίας Κανελλόπουλου–Κριτσωταλάκη χτίστηκε το 1900 ως σταφιδαποθήκη, γραφείο και κατοικία μεγάλου σταφιδεμπόρου, ενώ το 1985 υπήρξε σημείο έμπνευσης για τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο για τις σκηνές του Σινέ Πάνθεον στον “Μελισσοκόμο” του.
__
Η κίνηση είναι συνάρτηση της ύπαρξης. Η ώθηση του ανθρώπου να ταξιδέψει και να εξερευνήσει, ανέκαθεν τον οδηγούσε σε αναπάντεχες ανακαλύψεις αλλά και σε δεινές πανωλεθρίες. Ο ομηρικός Οδυσσέας σημαδεύει την παγκόσμια λογοτεχνία με τη σημασία του ταξιδιού για τον άνθρωπο, τις τροχιές, την πορεία-εμπειρία, “τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας” σ’ έναν διαρκή αγώνα επαναπατρισμού.
Οι θάλασσες ανέκαθεν λειτουργούσαν ως ανοιχτοί δρόμοι επικοινωνίας και μετακίνησης, εξασφαλίζοντας το πέρασμα στο καινούριο. Τον 19ο αιώνα, η σύνδεση περιοχών της Ελλάδας με άλλα ευρωπαϊκά λιμάνια, κατά βάση λόγω του εμπορίου, δημιούργησε δεσμούς με ανερχόμενα αστικά κέντρα και ξένες κουλτούρες. Περιοχές όπως το Αίγιο, η Πάτρα, ο Πύργος, η Καλαμάτα, η Κόρινθος, η Ζάκυνθος επικοινωνούσαν με λιμάνια της Ευρώπης, στη συγκεκριμένη περίπτωση μέσω ενός σημαντικού για την εποχή καρπού, αυτού της μαύρης σταφίδας. Φορτία, άνθρωποι, θάλασσα και αμέτρητες ιστορίες – όλα σε κινητικότητα – όπως και η ετυμολογική προέλευση του Αιγίου με το ομηρικό ρήμα «ἀΐσσω», που σημαίνει κινούμαι ορμητικά, λόγω του ότι η πόλη απλώνεται δίπλα σε ορμητικά κινούμενη θάλασσα – ή διότι τα εδάφη της είναι σεισμοπαθή. Μια αέναη συνεπώς κινητικότητα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, από την αρχαιότητα έως σήμερα, οδηγεί στην επιφάνεια το καλλιτεχνικό, το πολιτιστικό, το αφηγηματικό.
